• info@siliconenleed.nl

Jaarlijks archief 17 december 2018

Marijke Helwegen siliconenvrij?

Afgelopen zaterdag in de Telegraaf interview met Marijke Helwegen, ze heeft haar siliconenborstimplantaten laten verwijderen!

DRAMA VOOR BOEGBEELD VAN DE PLASTISCHE CHIRURGIE

Ze was het boegbeeld van de plastische chirurgie in Nederland, maar nu heeft MARIJKE HELWEGEN kennisgemaakt met de gevaren! Deze week werden haar twee lekkende borstimplantaten met spoed verwijderd. „De smurrie sijpelde al tussen mijn organen. Nóóit wil ik weer siliconen in mijn lijf”, vertelt zij vandaag op PAGINA PRIVÉ. „Ik wil vrouwen waarschuwen!”

Het was jarenlang haar lijfspreuk: ’Borstjes vooruit en lipjes getuit!’ Maar die borstjes hebben MARIJKE HELWEGEN, het onbetwiste boegbeeld van de cosmetische chirurgie in Nederland, nu danig in de problemen gebracht!

Grote paniek, toen dezer dagen werd ontdekt dat haar siliconenimplantaten ernstig waren begonnen te lekken en er direct ingegrepen diende te worden!

Marijke, die 29 december 70 wordt, gaat sinds een paar dagen weer door het leven met de zeer bescheiden cup AA. De siliconenborsten zijn met spoed uit haar ranke lijfje verwijderd en ze is de schrik nog niet te boven:

„Het is echt vreselijk wat me is overkomen”, vertelt Marijke.

„Ik ben nu weer thuis aan het herstellen, maar ik had me de komende feestdagen wel anders voorgesteld! Het was een behoorlijke klap in mijn gezicht toen de chirurg vertelde wat er aan de hand was. Hij kwam aan mijn bed staan met een emmertje in zijn handen. Daarin lagen de twee siliconenprotheses, of beter: wat er nog van over was. Het zag er onsmakelijk uit. Het was één grote, vieze brij! Ik was verbaasd en tegelijkertijd gingen alle alarmbellen af. Immers, die fabrikant had destijds – vijftien jaar geleden – een te rooskleurig beeld geschetst over de houdbaarheid. Ik kreeg deze ’nieuwe’ borsten ter vervanging van mijn eerste setje protheses.”

Hoeveel jaren liep je met die eerste siliconenborsten rond?

„Ik kreeg ze rond 1996 en heb ze ongeveer zeven jaar gedragen. Ik werkte destijds voor ROBERT SCHOEMACHER als zijn publiciteitsmedewerkster en hield ook lezingen in het land. Esthetische en cosmetische chirurgie was net in opkomst. In de zaal zaten voornamelijk jonge vrouwen die een borstvergroting wilden. Ik hield daar mijn praatje en vertelde over de voor- en nadelen van siliconenborsten. Het kan bij vrouwen psychologisch behoorlijk knagen als Moeder Natuur je nauwelijks borsten heeft geschonken. Overigens gingen die lezingen niet alleen over borsten, maar ook over andere cosmetische ingrepen zoals ooglid- of neuscorrecties.”

Jij vond het nodig om als rolmodel van de kliniek dan ook maar gelijk zélf borstprotheses aan te schaffen?

„Kijk, ik ben fragiel van postuur en had tot mijn vijfenveertigste cup AA. Wellicht zegt dat weinig, maar dat komt er op neer dat je eigenlijk zo plat bent als een scholletje. Nou, dat voelt als vrouw niet bepaald prettig. Ik heb toen een grotere, bijpassende cup B gekregen waar ik jaren trots op ben geweest. Ze stonden me beeldig, die twee! Bovendien was het destijds wel handig om als vertegenwoordigster van de cosmetische chirurgie zelf ook wat te kunnen tonen. Als je bij Mercedes werkt, rij je zelf toch ook in zo’n auto rond?”

En vijftien jaar geleden werden ze dus vervangen?

„Destijds waren mijn protheses door celweefsel ingekapseld, waardoor mijn borsten niet meer prettig aanvoelden. Ik behoor tot de groep van twintig procent vrouwen die daar last van krijgt. Eigenlijk komt het er op neer dat de borsten uit zichzelf keihard worden. Met twee harde borsten rondbanjeren en voor zalen optreden, daar had ik geen zin in. Daarom heb ik ze toen vervangen. Ik was 52 jaar toen ik vervolgens twee nieuwe siliconenborsten kreeg.”

Die nooit meer vervangen zouden hoeven te worden, toch? Dat moet als muziek in de oren hebben geklonken…

„Klopt, althans dat was het verhaal van de fabrikant destijds. Ik heb toen de oude protheses laten verwijderen. Vervolgens werden die nieuwe met een oneindige levensduur in mijn lijf geplaatst. Na de ingreep zag ik er weer zacht en rondborstig uit. Het gaf me een heerlijk gevoel. Je wilt er ongezien je leeftijd toch aantrekkelijk bijlopen. Bovendien moest ik er niet aan denken weer met die platte scholletjes te moeten leven.”

Je werkte intussen niet meer voor Schoemacher?

„Nee, ik was daar intussen vertrokken. Ik kreeg vanwege mijn imago als de icoon van de cosmetische chirurgie steeds meer ander werk. Uiteindelijk heb ik mijn eigen bedrijf opgebouwd. Er volgden toentertijd ook veel televisieoptredens. Door die landelijke bekendheid werd ik steeds vaker gevraagd voor het doorknippen van lintjes, het openen van bedrijven en het geven van lezingen. Het is heerlijk om verschillende activiteiten te mogen ondernemen. De ene keer sta ik voor een zaal vol schoenmakers, op een ander moment geef ik een lezing over het begrip ’facelift’ aan directeuren.”

Deze zomer besloot je toch uit jezelf om die levenslang houdbare implantaten te laten controleren. Waarom?

„Mijn borsten voelden niet prettig meer aan. Eigenlijk was dat vreemd, ik had immers een soort levenslange garantie dat ze nooit vervangen hoefden te worden. Niet dat ik heftige pijnscheuten had, maar ik kreeg een soort déjà vu naar 2003 toen mijn eerste siliconenborsten vervangen moesten worden. Ik heb een afspraak gemaakt en de chirurg vond het meteen hoog tijd om de siliconenborsten te verwijderen.”

Je moest definitief afscheid nemen van je protheses?

„Ja. Ik merkte dat ik geen zin meer had in een nieuw duo siliconenborsten. De behandelend arts heeft me natuurlijk gevraagd of hij nieuwe mocht implanteren. Ik heb hem toen verteld dat ik dit jaar 70 jaar zou worden en het niet zo nodig meer vond met ’lipjes getuit, borstjes vooruit’ door het leven te gaan.”

Wat zei de arts tegen je?

„Hij zei tegen me: ’Mevrouw Helwegen, realiseert u zich dan wel dat u voortaan ’plat’ door het leven gaat?’ Nou, dat vond ik prima.”

Je had toen nog geen idee wat je te wachten stond.

„Nee. Achteraf is dat maar goed ook. Deze week was ik voor de operatie in de Amsterdamse kliniek. Mijn man HARRY (71) is met me meegegaan.”

Tijdens de operatie bleek hoe dramatisch het was gesteld met de protheses.

„Inderdaad, ik werd geopereerd en de chirurg ontdekte dat beide borstprotheses flink aan het lekken waren. Het was één grote, vieze smurrie in mijn lijf. De rotzooi zat zelfs al in mijn borstholte. Mijn beide implantaten bleken zo lek als een mandje te zijn. Ze waren als het ware ’ontploft’. Ik was verbijsterd, want ik had helemaal niets in de gaten gehad.”

Viel je meteen van je cosmetische voetstuk, het adagium waar je jarenlang prat op ging?

„Nee, dat niet. Met cosmetische en esthetische chirurgie is niets mis. Als het maar vakkundig wordt uitgevoerd en fabrikanten geen fabeltjes vertellen. Maar ik kijk er nu echter wel door een andere bril naar. Immers, wat mij is overkomen, gun ik niemand. In het verleden is er al veel narigheid over siliconenborsten in de media verschenen. Nu ben ik zélf slachtoffer geworden. Dat is een hard gelag.”

Je wilt vrouwen met implantaten waarschuwen dat ze niet hetzelfde overkomt.

„Het is belangrijk dat vrouwen met siliconenborsten zich minstens om de twee jaar in een kliniek laten controleren.”

Tot slot, ga je de fabrikant nog aanklagen?

„Nee, want dit waren protheses van vijftien jaar geleden. Protheses vandaag de dag zijn veel verder doorontwikkeld.”

Harrie Nijen Twilhaar

bron: Telegraaf zaterdag 15 december 2018

 

Tros Radar-Implant Files

Meer dan 250 onderzoeksjournalisten uit 36 landen hebben onderzoek gedaan naar medische implantaten: de Implant Files. Het onderzoek was een initiatief van Radar en dagblad Trouw.  De journalisten die hebben meegewerkt zijn verenigd in het International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ), bekend van onder meer de Panama en Paradise Papers.
Nooit eerder deed de ICIJ collectief onderzoek naar aanleiding van een Nederlands voorstel.

Journalisten hebben documenten opgevraagd bij fabrikanten en overheden en uit openbare bronnen om een eigen database aan te leggen. Er zijn wereldwijd 1300 WOB-verzoeken ingediend om vertrouwelijke informatie te krijgen. In totaal zijn er acht miljoen documenten verzameld die allemaal gerelateerd zijn aan medische hulpmiddelen, waaronder implantaten. De bestanden bevatten onder meer veiligheidswaarschuwingen, rechtszaakdocumenten, meldingen van incidenten, calamiteiten en sterfgevallen, rapportages van defecte medische hulpmiddelen, en financiële gegevens van bedrijven.

Moeilijk om informatie te vergaren

Na verschillende uitzendingen van Radar over de soms desastreuze gevolgen van implantaten (bekkenbodemmatjesborstimplantaten en Essure-sterilisatieveertjes) bleek steeds weer hoe moeilijk het was om informatie te vergaren over de bijwerkingen en gevaren van implantaten.

Onderzoeksjournalist Joop Bouma van Trouw introduceerde Radarredacteur Jet Schouten bij ICIJ in Washington. Schouten schreef een onderzoeksvoorstel waarmee ze onderzoeksjournalisten uit tientallen landen overtuigde om mee te doen. Onder andere de Britse BBC, NBC uit Amerika, ABC Australië, Le Monde en Süddeutsche Zeitung en nog 54 andere mediaorganisaties uit Europa, Azië, Zuid-Amerika en Noord-Amerika doen mee.

De resultaten van het onderzoek gepubliceerd sinds zondag 25 november j.l.op  Radar en Trouw

Afgelopen maandag 26 november stond Radar tijdens een anderhalf uur durende live-uitzending, volledig in teken van het onderzoek. Bekijk hier de uitzending

 

bron: Tros Radar

Boek

Silconenlek

‘Het Siliconenlek.’

In dit boek brengt auteur Don Croonenberg voor het eerst partijen samen die elkaar eerder voor de rechtbank tegenkwamen. Zes vrouwen doen als ervaringsdeskundigen verhaal over hun gevecht om erkenning en serieus genomen te worden. De pijn en misère die ze doormaken zijn af en toe met geen pen te beschrijven. Ook de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), medisch onderzoekers, een toxicoloog, chirurgen, de voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie en het Meldpunt SVS voor getroffen vrouwen geven in het boek hun visie op de huidige situatie en de toekomst.

Er woedt al bijna 60 jaar discussie over de veiligheid van siliconen borstimplantaten. In de Verenigde Staten en Europa deden zich forse schandalen voor – met fraude, faillissementen, gevangenisstraffen en vele ernstig ziek geworden vrouwen. Tot op de dag van vandaag is er controverse over siliconen en de oorzaken van de zeer ernstige gezondheidsklachten waar vrouwen en mannen mee te maken kunnen krijgen.

ISBN 9789492419439

Grotere kans op kankersoort ALCL

Vrouwen met siliconen borstimplantaten hebben een grotere kans op de zeldzame kankersoort ALCL. Dat blijkt uit een Nederlands onderzoek. De laatste jaren is een grote stijging te zien van het aantal gevallen in Nederland.

Nederlandse pathologen en plastisch chirurgen van het UMC Maastricht en VU Medisch Centrum hebben voor het eerst in kaart gebracht hoe vaak ALCL voorkomt bij deze vrouwen. Ook waren er nog niet eerder harde cijfers bekend over het risico op het ontstaan van deze vorm van lymfeklierkanker.

“De belangrijkste stap die we hebben kunnen maken, is dat we van schattingen en relatieve risico’s naar absolute risico’s zijn gegaan. Dat doen we nu als eerste in de wereld”, zegt Daphne de Jong, patholoog aan het VU Medisch Centrum.

Over de risico’s was nog weinig bekend

Nederland kan als enige land ter wereld het risico op deze kankersoort berekenen omdat alleen hier alle pathologieverslagen in een landelijke databank worden opgeslagen. Er zijn hier 200.000 vrouwen met siliconen borstprotheses, blijkt uit het onderzoek. Dat is 3,3 procent van de Nederlandse vrouwen tussen de 20 en 70 jaar.

Alma Klaver is een van die vrouwen. In 2007 werd bij haar borstkanker geconstateerd, waardoor haar borsten verwijderd moesten worden. Een jaar later kreeg ze een borstreconstructie met siliconen borstimplantaten. Over de risico’s was nog weinig bekend.

Ik wilde liever een gezond lijf dan borsten, maar ik wist niet van dit risico.

Alma Klaver, voormalig kankerpatiënt

Maar vorig jaar kreeg ze voor de tweede keer kanker. ALCL werd geconstateerd, gerelateerd aan haar borstprotheses. “Ik was in shock. En ik was heel boos, op alles en iedereen. Ook op mezelf. Ik wilde liever een gezond lijf dan borsten, maar ik wist niet van dit risico.”

Een ophoping van kwaadaardige cellen

De vorm van kanker is een reactie op het vreemde materiaal van de prothese. Een afweerreactie is op zich normaal, zegt René van der Hulst, plastisch chirurg en een van de onderzoekers. “Het wordt een soort litteken. Dat is te vergelijken met het hebben van een splinter in je lichaam.”

Hij vervolgt: “Maar heel soms ontstaat er een abnormale reactie om de prothese heen, en krijg je een ‘lymfoom’: een ophoping van specifieke cellen van je lymfekliersysteem. Die zijn te bestempelen als kwaadaardig.”

De onderzoekers stelden vast dat dit is gebeurd bij 32 patiënten tussen 1990 en 2017, gemiddeld twee gevallen per jaar. Maar bijzonder genoeg stijgt het aantal. “In 2017 hebben we 11 patiënten geïdentificeerd”, zegt patholoog De Jong. “En dat is verontrustend.”

 

Dankzij de nieuwe cijfers zijn plastisch chirurgen nu beter in staat om de risico’s te bespreken. De risico’s zijn volgens De Jong relatief in vergelijking met bijvoorbeeld borstkanker, dat veel vaker voorkomt.

“Gelukkig gaat het overgrote deel van de patiënten niet dood aan deze vorm van kanker. Je wil geen kanker hebben, absoluut niet, en elke kanker is er een te veel, maar deze vorm van kanker is over het algemeen goed te behandelen.”

De wetenschappers hebben vanaf het begin de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd betrokken bij hun onderzoek. Volgens de inspectie is de kankersoort ALCL te zeldzaam om alle borstimplantaten van de markt te halen. Daarnaast is er nog te weinig bekend om gericht bepaalde implantaten te verbieden. Daarvoor is eerst meer onderzoek nodig.

Alma Klaver is na het verwijderen van de implantaten weer schoon verklaard. Wel heeft het veel impact op haar gehad. Ze heeft een therapeut in de arm genomen. “De kanker is teruggekomen, ik heb het nu twee keer gehad. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.”

 

Bron:  Nieuwsuur

siliconen

Er zijn vrouwen -inmiddels meer dan  5000! geregistreerde- die klachten hebben door siliconen die door de meeste artsen niet worden (h)erkend.

Toch bestaan er inmiddels bewijzen die dankzij wetenschappelijke onderzoeken aantonen dat je ziek kunt worden door siliconen.

Siliconen zweten omdat ze een poreuze envelop hebben.

De siliconenpartikels kunnen zich door het hele lichaam verspreiden en het is niet duidelijk waar de siliconen blijven………

Op deze site vindt u meer informatie hierover, alsook diverse filmpjes, adviezen en zelfs het recentelijk gepubliceerde rapport van dr Kappel en dr Dijkman!