• info@siliconenleed.nl

Maandelijks archief 17 december 2018

Marijke Helwegen siliconenvrij?

Afgelopen zaterdag in de Telegraaf interview met Marijke Helwegen, ze heeft haar siliconenborstimplantaten laten verwijderen!

DRAMA VOOR BOEGBEELD VAN DE PLASTISCHE CHIRURGIE

Ze was het boegbeeld van de plastische chirurgie in Nederland, maar nu heeft MARIJKE HELWEGEN kennisgemaakt met de gevaren! Deze week werden haar twee lekkende borstimplantaten met spoed verwijderd. „De smurrie sijpelde al tussen mijn organen. Nóóit wil ik weer siliconen in mijn lijf”, vertelt zij vandaag op PAGINA PRIVÉ. „Ik wil vrouwen waarschuwen!”

Het was jarenlang haar lijfspreuk: ’Borstjes vooruit en lipjes getuit!’ Maar die borstjes hebben MARIJKE HELWEGEN, het onbetwiste boegbeeld van de cosmetische chirurgie in Nederland, nu danig in de problemen gebracht!

Grote paniek, toen dezer dagen werd ontdekt dat haar siliconenimplantaten ernstig waren begonnen te lekken en er direct ingegrepen diende te worden!

Marijke, die 29 december 70 wordt, gaat sinds een paar dagen weer door het leven met de zeer bescheiden cup AA. De siliconenborsten zijn met spoed uit haar ranke lijfje verwijderd en ze is de schrik nog niet te boven:

„Het is echt vreselijk wat me is overkomen”, vertelt Marijke.

„Ik ben nu weer thuis aan het herstellen, maar ik had me de komende feestdagen wel anders voorgesteld! Het was een behoorlijke klap in mijn gezicht toen de chirurg vertelde wat er aan de hand was. Hij kwam aan mijn bed staan met een emmertje in zijn handen. Daarin lagen de twee siliconenprotheses, of beter: wat er nog van over was. Het zag er onsmakelijk uit. Het was één grote, vieze brij! Ik was verbaasd en tegelijkertijd gingen alle alarmbellen af. Immers, die fabrikant had destijds – vijftien jaar geleden – een te rooskleurig beeld geschetst over de houdbaarheid. Ik kreeg deze ’nieuwe’ borsten ter vervanging van mijn eerste setje protheses.”

Hoeveel jaren liep je met die eerste siliconenborsten rond?

„Ik kreeg ze rond 1996 en heb ze ongeveer zeven jaar gedragen. Ik werkte destijds voor ROBERT SCHOEMACHER als zijn publiciteitsmedewerkster en hield ook lezingen in het land. Esthetische en cosmetische chirurgie was net in opkomst. In de zaal zaten voornamelijk jonge vrouwen die een borstvergroting wilden. Ik hield daar mijn praatje en vertelde over de voor- en nadelen van siliconenborsten. Het kan bij vrouwen psychologisch behoorlijk knagen als Moeder Natuur je nauwelijks borsten heeft geschonken. Overigens gingen die lezingen niet alleen over borsten, maar ook over andere cosmetische ingrepen zoals ooglid- of neuscorrecties.”

Jij vond het nodig om als rolmodel van de kliniek dan ook maar gelijk zélf borstprotheses aan te schaffen?

„Kijk, ik ben fragiel van postuur en had tot mijn vijfenveertigste cup AA. Wellicht zegt dat weinig, maar dat komt er op neer dat je eigenlijk zo plat bent als een scholletje. Nou, dat voelt als vrouw niet bepaald prettig. Ik heb toen een grotere, bijpassende cup B gekregen waar ik jaren trots op ben geweest. Ze stonden me beeldig, die twee! Bovendien was het destijds wel handig om als vertegenwoordigster van de cosmetische chirurgie zelf ook wat te kunnen tonen. Als je bij Mercedes werkt, rij je zelf toch ook in zo’n auto rond?”

En vijftien jaar geleden werden ze dus vervangen?

„Destijds waren mijn protheses door celweefsel ingekapseld, waardoor mijn borsten niet meer prettig aanvoelden. Ik behoor tot de groep van twintig procent vrouwen die daar last van krijgt. Eigenlijk komt het er op neer dat de borsten uit zichzelf keihard worden. Met twee harde borsten rondbanjeren en voor zalen optreden, daar had ik geen zin in. Daarom heb ik ze toen vervangen. Ik was 52 jaar toen ik vervolgens twee nieuwe siliconenborsten kreeg.”

Die nooit meer vervangen zouden hoeven te worden, toch? Dat moet als muziek in de oren hebben geklonken…

„Klopt, althans dat was het verhaal van de fabrikant destijds. Ik heb toen de oude protheses laten verwijderen. Vervolgens werden die nieuwe met een oneindige levensduur in mijn lijf geplaatst. Na de ingreep zag ik er weer zacht en rondborstig uit. Het gaf me een heerlijk gevoel. Je wilt er ongezien je leeftijd toch aantrekkelijk bijlopen. Bovendien moest ik er niet aan denken weer met die platte scholletjes te moeten leven.”

Je werkte intussen niet meer voor Schoemacher?

„Nee, ik was daar intussen vertrokken. Ik kreeg vanwege mijn imago als de icoon van de cosmetische chirurgie steeds meer ander werk. Uiteindelijk heb ik mijn eigen bedrijf opgebouwd. Er volgden toentertijd ook veel televisieoptredens. Door die landelijke bekendheid werd ik steeds vaker gevraagd voor het doorknippen van lintjes, het openen van bedrijven en het geven van lezingen. Het is heerlijk om verschillende activiteiten te mogen ondernemen. De ene keer sta ik voor een zaal vol schoenmakers, op een ander moment geef ik een lezing over het begrip ’facelift’ aan directeuren.”

Deze zomer besloot je toch uit jezelf om die levenslang houdbare implantaten te laten controleren. Waarom?

„Mijn borsten voelden niet prettig meer aan. Eigenlijk was dat vreemd, ik had immers een soort levenslange garantie dat ze nooit vervangen hoefden te worden. Niet dat ik heftige pijnscheuten had, maar ik kreeg een soort déjà vu naar 2003 toen mijn eerste siliconenborsten vervangen moesten worden. Ik heb een afspraak gemaakt en de chirurg vond het meteen hoog tijd om de siliconenborsten te verwijderen.”

Je moest definitief afscheid nemen van je protheses?

„Ja. Ik merkte dat ik geen zin meer had in een nieuw duo siliconenborsten. De behandelend arts heeft me natuurlijk gevraagd of hij nieuwe mocht implanteren. Ik heb hem toen verteld dat ik dit jaar 70 jaar zou worden en het niet zo nodig meer vond met ’lipjes getuit, borstjes vooruit’ door het leven te gaan.”

Wat zei de arts tegen je?

„Hij zei tegen me: ’Mevrouw Helwegen, realiseert u zich dan wel dat u voortaan ’plat’ door het leven gaat?’ Nou, dat vond ik prima.”

Je had toen nog geen idee wat je te wachten stond.

„Nee. Achteraf is dat maar goed ook. Deze week was ik voor de operatie in de Amsterdamse kliniek. Mijn man HARRY (71) is met me meegegaan.”

Tijdens de operatie bleek hoe dramatisch het was gesteld met de protheses.

„Inderdaad, ik werd geopereerd en de chirurg ontdekte dat beide borstprotheses flink aan het lekken waren. Het was één grote, vieze smurrie in mijn lijf. De rotzooi zat zelfs al in mijn borstholte. Mijn beide implantaten bleken zo lek als een mandje te zijn. Ze waren als het ware ’ontploft’. Ik was verbijsterd, want ik had helemaal niets in de gaten gehad.”

Viel je meteen van je cosmetische voetstuk, het adagium waar je jarenlang prat op ging?

„Nee, dat niet. Met cosmetische en esthetische chirurgie is niets mis. Als het maar vakkundig wordt uitgevoerd en fabrikanten geen fabeltjes vertellen. Maar ik kijk er nu echter wel door een andere bril naar. Immers, wat mij is overkomen, gun ik niemand. In het verleden is er al veel narigheid over siliconenborsten in de media verschenen. Nu ben ik zélf slachtoffer geworden. Dat is een hard gelag.”

Je wilt vrouwen met implantaten waarschuwen dat ze niet hetzelfde overkomt.

„Het is belangrijk dat vrouwen met siliconenborsten zich minstens om de twee jaar in een kliniek laten controleren.”

Tot slot, ga je de fabrikant nog aanklagen?

„Nee, want dit waren protheses van vijftien jaar geleden. Protheses vandaag de dag zijn veel verder doorontwikkeld.”

Harrie Nijen Twilhaar

bron: Telegraaf zaterdag 15 december 2018